گفت و گوی تمدن ها

هفته ای دو روز کلاس زبان می روم، کلاس زبان که نه، کلاس گفت و گوی تمدن ها. در کلاس ما، یک خانم از ترکمنستان یک خانم از روسیه، یک خانم افغان، یک آقا از قرقیزستان، یک آقا از جمهوری چک هستند و من و یک معلم امریکایی.
هفته گذشته، رسما بحث در مورد فرهنگ و رسوم کشورهایمان بود. نتیج جالب بود. تیتر وار می نویسم:
روس ها فرد همراهشان را با عنوان خانم یا آقا معرفی نمی کنند، تنها نام و نام فامیل را می گویند.
ترکمنستان، حتما از عنوان آدا یا آنت برای خانم ها و آقایان مسن استفاده می کنند.
در جمهوری چک سوال کردن از وضعیت مالی، میزان حقوق، میزان اجاره خانه و ... خلاصه هر چیزی که مربوط به مال می شود، مرسوم نیست.
در امریکا، در برابر فردی نا آشنا، هیچ کس در مورد سیاست و مذهب صحبت نمی کند. مهم ترین موضوع صحبت آنها، تلویزیون است.

و البته وقتی من گفتم که در ایران مشروبات الکی در خانه ها وجود دارد و زنها در خانه حجاب ندارند، همه تعجب کردند. اولین سوال خانم روس از من درباره وضعیت زنان بود. وقتی از سنگسار پرسید و من گفتم که این موضوع مجازات چه جرمی است، همه خیانت افراد متاهل را امری مذموم دانستند. اما همگی هم معتقد بودند که این مجازات بیش از حد سنگدلانه است!!(سنگدل به انگلیسی چه می شود؟)
آنها هیچ تصوری در مورد چادر نداشتند و آن را یا برقع می دانستند و یا پوشش زنان عرب. باورشان نمی شد که من با همان لباسی که پوشیده بودم در تهران راه می رفتم و البته فقط روسری نداشتم.
اما مهم ترین نکته این بود که تقریبا نیمی از زمان کلاس را من در حال پاسخ دادن به سوالات آنها بودم. و البته سوالات هم دقیق و کارشناسی بود. تنها چیزی که جایش خالی ماند، سوال در مورد انرژی هسته ای بود